Pomiary środowiskowe

Pomiar wydatku energetycznego

Pomiar wydatku energetycznego służy do ustalenia obciążenia fizycznego człowieka, jakie następuje w trakcie wykonywanej pracy. Badanie to przeprowadza się w ramach Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 roku. Ma ono na celu sprawdzenie, czy zadania wykonywane na danym stanowisku można zakwalifikować do pracy w warunkach szczególnie uciążliwych, w których pracodawca musi zagwarantować pracownikom dostęp do napojów i posiłków profilaktycznych.

Przeprowadzone analizy pozwalają na ustalenie średniego wydatku energetycznego pracownika. Może być to podstawa zarówno do wprowadzenia przewidzianych w ustawie rozwiązań, jak i do optymalizacji warunków pracy w zakresie środowiska, metod, a także narzędzi pracy.

Jesteśmy dostępni w ponad 100 polskich miastach. Napisz do nas, a my przygotujemy ofertę dostosowaną do indywidualnych potrzeb.

Analizowany wydatek energetyczny zależny jest od pozycji, w jakiej wykonywana jest praca, np. praca siedząca, stojąca czy praca wymagająca chodzenia. A także od rodzaju wykonywanej pracy i tego, jakie części ciała angażuje, np. praca palców, dłoni i przedramienia, praca obu ramion czy praca całego ciała.

Klasyfikacja ciężkości pracy, jaką otrzymujemy po analizie, jest wynikiem efektywnego wydatku energetycznego mierzonego w ciągu jednej zmiany roboczej. W przypadku kobiet o pracy ciężkiej mówimy przy wydatku energetycznym wynoszącym 1000 – 1200 kcal (4187 – 5024 kJ), natomiast u mężczyzn jest to 1500 – 2000 kcal (6280 – 8374 kJ).

Nasze badania wykonujemy za pomocą miernika MWE-1 lub wykorzystując metodę tabelaryczną (np. Lehmana).

Zasada działania miernika MWE-1 jest oparta na pomiarze wentylacji płuc przez czujnik przepływu powietrza. Miernik oblicza wartość wydatku energetycznego z wentylacji minutowej płuc w oparciu o metodę Datta-Ramanathatana, z uwzględnieniem temperatury otoczenia, współczynnika ciśnienia atmosferycznego uśrednionego na obszar Polski oraz współczynnika korekcyjnego, co weryfikuje pomiar do wzorcowej metody kalorymetrii pośredniej.

Miernik MWE-1 składa się z czujnika przepływu powietrza osadzonego w półmasce mikroprocesowego układu przetwarzania umieszczonego w osobnej obudowie. Półmaskę zakłada się na twarz badanej osoby a układ przetwarzania zawiesza na pasku lub innym odpowiednim elemencie ubrania.

 

Sprawdź też inne szkolenia i usługi z działu pomiary środowiskowe, które mogą Cię zainteresować:

 

Interesuje Cię to szkolenie?

Wypełnij poniższy formularz, a skontaktujemy się z Tobą i ustalimy szczegóły.

 

W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies. Polityka prywatności

Rozumiem